موی ابروها هم مثل موی سر مستعد مشکلاتی مثل ریزش، نازک شدن و یا متوقف شدن رشد است. بروز این مشکلات می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. در این مقاله با علت ریزش ابرو ها و روش‌های درمان آن آشنا می‌شویم.
در واقع موها همیشه در حال ریزش و رشد دوباره هستند. مشکل زمانی رخ پیش می‌آید که پس از ریزش رشدی اتفاق نیافتد و به مرور کچلی پدیدار شود.
اصطلاح پزشکی مورد استفاده برای ریزش ابرو Madarosis می‌باشد. این اصطلاح به ریزش یا خالی‌شدن ناحیه‌ای ابروها و یا مژه‌ها اشاره دارد. این عارضه ممکن است هم برای آقایان و هم برای خانم‌ها پیش بیاید.
مقاله پیشنهادی: 2 روش ساخت ژل ابرو خانگی
در مواردی در یک ابرو و در موارد دیگر ریزش در دو ابرو رخ می‌دهد. همچنین ممکن است است ریزش ابروها، همراه با ریزش موهای دیگر نقاط بدن، خشکی و خارش ابروها باشد. ریزش ابروها می‌تواند مشکلی موقتی و یا عارضه‌ای بلندمدت باشد.
چند علت ریزش ابرو در افراد
1- پیری
تقریبا در دهه 40 سالگی، با کاهش هورمون استروژن در خانم‌ها و کاهش هورمون تستسترون در آقایان، هر دو گروه ممکن است دچار نازک‌شدن و حتی ریزش موی سر و ابروها بشوند. پس پیری یک علت ریزش ابرو است که به صورت طبیعی ممکن است برای همه افراد رخ دهد.
2- بیماری‌ها یا اختلالات هورمونی
یکی از اصلی‌ترین ریشه‌های ریزش موها – در ناحیه ابرو – نارسایی‌های هورمونی است. این نوع نارسایی‌ها ممکن است بر اثر بارداری، بیماری‌های تیروئیدی (اللخصوص کم‌کاری تیروئید)، مصرف داروهای هورمونی (مثل قرص جلوگیری از بارداری) رخ دهند.
شیمی‌درمانی
در روند شیمی‌درمانی، علاوه بر سلول‌های سرطانی، بسیاری از سلول‌های دیگر هم تحت تاثیر قرار می‌گیرند. به همین دلیل در بسیاری از افراد شیمی‌درمانی باعث ریزش موقت مو و ابرو می‌شود.
3- مشکلات و بیماری‌های پوستی و عفونی
شرایط عفونی می‌توانند مستقیما روی فولیکول مو و یا ساقه‌ی مو اثر بگذارند؛ یا آنقدر التهاب ایجاد کنند که از شدت خاراندن ناحیه‌ی ابرو، موها بریزند.
قارچ پوستی ممکن است علت ریزش ابرو باشد
مشکلات قارچی که در نواحی مودار پوست پدیدار می‌شوند ممکن است به طور موقت باعث ریزش موها بشوند.
شپش
شپش باعث خارشِ زیاد می‌شود. ممکن است موها (موی ابروها) به دلیل خاراندن بی‌وقفه بریزد.
جذام (Leprosy یا Hansen’s Disease)
باکتری‌هایی که باعث بیماری جذام می‌شوند ممکن است با رسیدن به ناحیه ابروها باعث ریزش یا نازک شدن موی ابروها شوند.
سیفلیس
بیماری سیفلیس در مراحل پیشرفته، ممکن است علت ریزش ابرو و حتی موها باشد.
4- بیماری‌های خودایمنی
بیماری خودایمنی یعنی سیستم دفاعی بدن اشتباها سلول‌های بدن را مورد حمله قرار می‌دهد. این دسته شامل مواردی مختلفی است که چند نمونه از آن را معرفی می‌کنیم.
لوپوس انتشاری (Lupus Erythematous)
لوپوس انتشاری دو نوع دارد؛ طاسی منطقه‌ای و پیسی:
طاسی منطقه‌ای (Alopecia Areata)
در این عارضه بدن به فولیکول موهای یک نقطه یا منطقه خاص (در سر یا ابروها) حمله می‌کند. در نتیجه این اتفاق موها ریزش می‌کنند.
پیسی یا بَرَص (Vitiligo)
پیسی یک علت ریزش ابرو است. این عارضه پوستی در اصل اختلال تولید رنگ‌دانه است. در بعضی موارد ممکن موجب التهاب زیادی بشود، این التهاب و تورم زیاد می‌تواند به صورت تصادفی باعث ریزش مو بشود.
5- عوارض جانبی برخی داروها
بدن بعضی از افراد ممکن است واکنش غیرعادی به داروها نشان بدهد. چند مورد از داروهایی که در موارد خاص ممکن است علت ریزش ابرو باشند را در ادامه آورده‌ایم:
- پروپرانولول
- آتنولول
- کاپتوپریل
- کلونیدین
داروهای اعصاب و روان، ضدافسردگی و آرام‌بخش مثل:
- پروزاک
- هالدول
- ایمی‌پرامین
- آمی‌تریپتیلین
- نورتریپتلین
داروهای ضدالتهاب (NSAIDS)
- ناپروکسن (ناپروسین، آلیو و …)
- ایبوپروفن (موترین، آدویل و …)
- استامینوفن (تیلنول و …)
6- مسموم شدن توسط فلزات سنگین
قرار گرفتن در معرض فلزات و عناصر سنگین و سمی هم می‌تواند علت ریزش ابرو باشد. مانند: جیوه، آرسنیک، تالیوم، ید و غیره.
7- بیش‌مصرفی یا اوردوز ویتامین‌ها و مواد معدنی
استفاده‌ی بیش از اندازه‌ی چیزهای خوب هم عوارض دارد. زیاده‌روی در خوردن ویتامین‌ها می‌تواند پوست مشکلاتی ایجاد کند.
- نیکوتینیک اسید (از ویتامین‌های گروه ب)
- ویتامین آ (و مشتقاتش مانند آکیوتین، آسیترتین و سوریاتین)
8- سوءتغذیه
علت ریزش ابرو دیگری که می‌توان به آن اشاره نمود مشکلات تغذیه‌ای است. کمبود اسید‌های چرب، بیوتین یا ویتامین ب7 و روی (Zinc) می‌تواند به تضعیف و ریزش ابرو و موها کمک کند.
راه‌های درمان ریزش ابرو
مهم‌ترین اقدامی که برای جلوگیری از ریزش بیشتر ابروها یا تقویت و بازسازی‌شان باید انجام شود، مراجعه به پزشک متخصص پوست و مو و یافتن ریشه و علت مشکل است.
در ادامه با چند مورد از روش‌های درمان ریزش ابرو و مو آشنا می‌شویم.
1- میکروبلیدینگ
میکروبلیدینگ یا هاشور زدن ابرو یک راه درمانی نیست بلکه نوعی آرایش نیمه دائمی است و در نهایت به ابرو جلوه‌ای طبیعی و واقعی می‌دهد. در این روش خطوط ظریفی (شبیه به مو) روی ابروها ایجاد می‌شود، سپس این شیارها با نوعی رنگ‌دانه پر می‌شوند. نتیجه ظاهری شبیه به موهای ابروی واقعی خواهد داشت.
در مقاله‌ی فیبروز ابرو توضیحات بیشتری درباره میکروبلیدینگ داده شده است.
2- محلول تقویت‌کننده ابرو و مژه Bimatoprost 0.03
سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) تایید کرده است که این محلول می‌تواند برای رشد دوباره ابرو و اللخصوص مژه‌ها موثر واقع شود. این محلول به صورت مستقیم روی ابروها یا مژه‌ها گذاشته می‌شود. پژوهش‌های زیادی نشان داده‌اند استفاده‌ی روزانه از محلول بیماتوپروست می‌تواند نتایج امیدوارکننده‌ای داشته باشد.
3- داروی کورتی‌کوستروید (Corticosteroid) و مینوکسیدیل (Minoxidil)
این دو دارو که معمولا در شکل پماد یا محلول به صورت موضعی استفاده می‌شوند، بهترین اثربخشی را در کنار هم دارند.
کورتی‌کوستروید جلوی ریزش مو را می‌گیرد و در تقویت و رشد دوباره ابروها اثربخشی زیادی دارد. مینوکسیدیل هم به تنهایی اثر زیادی ندارد و معمولا همراه کورتی‌کوستروید ترکیب و استفاده می‌شود.
4- کاشت ابرو
یکی از روش‌های بازیابی و بازسازی ابروها کاشت مو (مثل کاشت موی سر) می‌باشد. در این فرایند، فولیکول‌های مو از روی سر برداشته و در قسمتی که ابروها ریزش داشته‌اند کاشته می‌شود.
این روش به مرور طرفداران خود را از دست داده است و کمتر توصیه می‌شود. کاشت ابرو معایب مختلفی دارد، برای مثال این که معمولا موهایی که کاشته می‌شوند نمی‌توانند به خوبی موهای اولیه‌ی ابرو روی پوست بخوابند؛ همچنین رشد زیاد و نیاز تقریبا روزانه به اصلاح کردن دارند، بنابراین ظاهری غیرطبیعی خواهند داشت. در مقابل، اگر میکروبلدینگ توسط شخص حرفه‌ای و با مواد خوب انجام شود، ظاهری طبیعی‌تر خواهد داشت.
جمع‌بندی
در این مقاله با علت ریزش ابرو شامل پیری، اختلالات هورمونی، عوارض دارویی، بیماری‌های پوستی و عفونی آشنا شدیم. همچنین راه‌های احتمالی درمان ریزش مو و ابروها را بررسی کردیم.
همچنین بخوانید: 3 روش کشیدن خط چشم ساده
